Start hier Jan Hoes Homeopathie Wat is homeopathie Samuel Hahnemann Biografie Hahnemann Basisprincipes Wat is een ziekte Geneesmiddelen Wat zijn potenties Reacties op medicijnen Andere geneeswijzen Reguliere geneeskunde Wetenschap Post Vaccinaal Syndroom Lezing Homeopathie Verslag Hahnemann reis Eerdere themas Boek homeopathie Literatuur

Samuel Hahnemann

Op 11 april 1755 werd in het Saksische Meissen aan de Elbe, Samuel Hahnemann, de grondlegger van de homeopathische geneeskunde, geboren.
Zijn vader was porseleinschilder in de fabriek, waar toentertijd al het ook nu nog beroemde Meissener porselein gemaakt werd. Samuel was een begenadigd leerling, zowel op de Latijnse school , als op het befaamde streekgymnasium St.Afra te Meissen. In 1775 wilde hij medicijnen gaan studeren. De manier waarop men les gaf aan de medische faculteit van Leipzig beviel hem echter niet, en uiteindelijk ging hij naar de universiteit van Erlangen, waar hij in 1779 de doktersbul ontving. Zijn eerste praktijk was in het mijnwerkersstadje Hettstedt in de Harz.

In zijn 88 jaar durende leven is Hahnemann ruim 20 keer verhuisd, meestal in de deelstaat Saksen, gelegen in het voormalige Oost-Duitsland. In Dessau leerde Hahnemann zijn eerste vrouw kennen: Johanna Kuchler de dochter van de apotheker al daar, waar hij ook al snel mee trouwde. Hahnemann was toen gemeente-arts in het nabijgelegen Gommern. Daar werd ook hun eerste van 11 kinderen geboren. Een jaar na het overlijden van zijn vader , die zo belangrijk in zijn leven is geweest, trok Hahnemann in 1785 naar Dresden. Hij deed toen nog steeds veel vertaalwerk voor de kost. Daar was hij in 1789 in een zeer armoedige behuizing bezig met het vertalen van een werk van de Schotse geleerde Cullen over de werking van kinine bij malaria. Hahnemann geloofde niets van wat daar over de werkingswijze van dat middel, beschreven stond, en ging zelf kinine slikken. Toen kreeg hij juist verschijnselen die erg veel leken op de ook bij hem bekende malaria-klachten , en dat bracht hem uiteindelijk op de ontdekking van het belangrijkste beginsel van de homeopathie, de gelijksoortigheidsregel: wat iets veroorzaakt, kan het ook genezen. Hij publiceerde zijn ontdekking : `similia similibus curentur` in 1796, toen hij in Konigslutter woonde. Dat jaar, waarin ook Jenner de koepokkenvaccinatie ontdekte, wordt nu nog gezien als het geboortejaar van de homeopathie. Zijn eerste echt lucratieve praktijk voerde hij van 1805 tot 1811 in Torgau. Daar schreef hij in 1810 ook het standaardwerk van de homeopathie : de `Organon`. Toch kwam hij, op de vlucht voor de legers van Napoleon, in 1811 weer aan de Leipziger faculteit terug als lector, hield er befaamde colleges, en deed er geneesmiddelentestingen met studenten en familieleden. Uitspraken van hem wekten de woede op van reguliere collega`s en apothekers, die hun kostwinning in het gedrang zagen komen. Weggehoond uit Leipzig trok hij in 1821 naar Kothen, waar hij tot 1835 een zeer goede homeopathiepraktijk had in zijn woonhuis, dat ook een ontmoetingsplaats was voor vele illustere leerlingen en vrienden van Hahnemann. In diens tuinhuisje schreef hij `de Chronische Ziekten`, zijn tweede meesterwerk. Daarbij was hij ook lijfarts van de hertog van Anhalt-Kothen, die zich als zijn beschermheer opstelde.
In 1830 stierf in Kothen zijn vrouw, 76 jaar oud. Echter in 1835 kwam een Parijse jonge kunstenares, Melanie d`Herville op de roem van Hahnemann af . Zij palmde hem in en zij trouwde met hem in 1835 in Kothen. Datzelfde jaar nog troonde Melanie de toen 80-jarige Samuel mee naar Parijs, tot groot ongenoegen van zijn dochters , die tot die tijd zijn assistentes waren in zijn praktijkwoning. In de Franse hoofdstad had hij ook weer een drukke praktijk. In 1843 liet zijn gezondheid hem tenslotte in de steek en op 2 juli 1843 stierf hij aan de gevolgen van een bronchitis. Hij werd zeer oneervol, bijna anoniem, begraven op Montmartre . In 1898 is zijn lichaam opgegraven , door toedoen van Amerikaanse homeopathische artsen, en bijgezet op het beroemde Parijse kerkhof Pere-la-Chaise. Hier siert sinds 1900 , in de nabijheid van menig andere beroemdheid, als La Fontaine, Edith Piaf, Gilbert Becaud, Jim Morrison, een prachtig monument de definitieve rustplaats van deze geniale en energieke arts, aan wie wij een op logische principes gebaseerde geneeswijze te danken hebben.

In 2003 heb ik een reis naar het voormalige Oost-Duitsland gemaakt, de streek waar Hanhnemann woonde en werkte, om te zoen of er nog sporen van hem waren.

Een uitgebreidere curriculum vitae kunt u hier downloaden